Vandag is weer een van daai scorcher dae hier in liewe ou Vanrhynsdorp. Gister was dit omtrent so 72 grade maar vandag beloof om spectacular hitte te hê. En die ergste van alles is wanneer jy moet huis skoonmaak in die hitte. Wena, dis baie baie bad. Jy is nie seker of jy verkeerd gemop het en of dit sweet plasse is wat orals lê nie.
Kyk, hierdie kan jy maar hier vir eens en veraltyd uit jou kop uit kry:
Dis meer so iets:
Ons het die foto gister in ons agteryard geneem... Hehe
Maar seriously. Dis regtig regtig bad hoor. Ek wens ek het die woorde gehad om dit te beskryf maar daar is nie. Dit het opgedroog. Soos die res van die plek om my. Peet was destyds opgewonde om te hoor dat hier darem 'n rivier is. In fact, so opgewonde dat hy in die foktrokkie (dis nou ons Nissan pannetjie) geklim het en gejaag het tot by die brug, net om ontmoet te word deur 'n dor sand paadjie. Dames en Here, die Troe Troe rivier!
Awesome nê! Imagine the possibilities...
So paar weke terug was ons officially die warmste plek in die land. Toe word ons geseën met 'n lieflike 52 grade. En sad but true, dis die norm hier. Anders as die klam, tropiese hitte van die Kaap, het ons 'n droë hitte, en hy is stowwerig en vaal. Jou vel droog uit en jou hakskene lyk soos die Troe Troe rivier hier bo. Dis terrible. Die water maak dit nie veel beter nie. Jy sal dink na 'n lekker lang shower met Dove gaan jy heerlik en verfris voel. Haha. The joke's on you. Dis nou natuurlik as ons water het. Want ons vriende by die munisipaliteit (sjoe, dankie spell checker) is ook nie juis vrygewig met water nie. Hulle dink niks daarvan om die water af te sny vir so 2 tot 3 dae nie. Alewig pype wat bars van erosie. Dan ry hulle soos cowboys na die naaste kaffee en kry 'n rolletjie cellutape - done! Probleem opgelos tot netnou. Verder lê hulle op die enigste grasperk op die dorp - die konsistorie - (love daai woord want ek sê hom anders) onder die bome en eet marmite broodjies en drink Sparletta Cocopine. So ja, is hier diens om oor te kla? Nee wat, so niemand kla nie!!!
Maar as jy dink dis simpel, hoor hier... So twee weke terug was hier aksie in die dorp toe daar 'n ongeluk was. Soos gewoonlik het ons gedink die ouetehuis het die ambulanse gesummon maar nee... Dit was 'n regte egte ongeluk! Met 'n kar en al!!! Wanneer laas het ons dit gesien!!! Ok, dit was nou nie 'n mooi ongeluk nie want een van die tronkbewaarders is oorlede. Maar die manier hoe dit gebeur het. Ai, tipies. Die bewaarders het een middag op hulle lunchbreak besluit dat dit gaan fun wees om langs die pad te stop en te kuier onder die bome, saam met hierdie geliefde vriend.
Jip, die alombekende papsak... Jy sien, daar middag het Oom Papsak ander planne gehad. Die victim het toe besluit dit sal cool wees om in die middel van die pad te gaan lê vir 'n selfie. Haar pelle het gelag en gewaarsku daar kom 'n kar, maar die selfie wil net nie reg afneem nie man! Intussen het die ware victim (dis nou die ou agter die stuurwiel) briek getrap maar dit was te laat... En toe kry sy 'n briekmerk selfie... (Hehe - vat daai op soos jy wil). Die dorpie was uit sy fondamente geruk. Deure en vensters was toegeruk, kinders se oë was toegehou... Dis dan nie eers veilig om 'n selfie in die middel van die pad te neem nie!!! Kan jy dit oorvertel??? My innige simpatie met jou leë breindop...
Verlede week het een van ons dominees besluit dit sal wys wees om 'n bakkie wat afdraai te overtake. Nie links agter om nie. Sommer voor regs waar die bakkie moet draai. Needless to say, hulle het hom maar uit die sloot kom verwyder.
Miskien is dit die hitte? Want hier raak dit so erg dat jy nie eintlik weet hoe om te funksioneer nie. Jy doen simpel goed man. Dit is ook nie snaaks om mense te sien in die pad of in die winkel met nat waslappe op hulle koppe nie. Hulle is bang hulle brein trick hulle om 'n pad selfie te neem!!!
Maar die hitte kan mens nog op 'n manier handle. Gaan bottelstoor toe en maak of jy nie weet watse bier om uit die koelkas te vat nie. Vat ekstra tyd om 'n tydskrif te soek onder die aircon. Pleeg selfmoord, doen net iets! Maar die ding wat saam met die hitte kom, kan ek nie handle nie. My arch nemisis.
Vanrhynsdorpus muskietus... Ek het gisteraand hierdie pic van een geneem om vir julle te wys. Dis hoe ons muskiete lyk. Jy kan enige tyd, helder oor dag, in enige vertrek in my huis inloop, en 'n wolk van hierdie fokkertjies wag vir jou. As ons nou weer Kaap toe gaan sal ons maar nog so 5 of 6 Zap Em Deads moet aanstel want ons vlieg deur een in 'n maand se tyd. Nou die aand het ons die gedagte gekry om Doom Foils te kry. Daai groen slangetjie kak wat jy moet aansteek wat so lekker ruik. Ons besluit toe om een hele een in elke kamer te brand. En dan maak ons al die deure en vensters toe. Booya muskiete! Kry vir julle!!! Maar groot was ons terleurstelling. Al wat hulle doen is om teen die muur te gaan sit en te wag vir die ding om uit te brand. En in the meantime vrek ek en Peet van asma en pink eyes. Ek dink toe hulle gaan sit het het hulle net daai gasmaskers aangesit. Hierdie muskiete word mos gebore met daai goed. Dit word aan hulle geborg deur Vanrhynsdorp waterwese, waar cellutape alles regmaak. Ook trots geborg deur hulle is die Ebola in die water. Want as een van daai goed jou byt, swel dit erger op as 'n perdeby steek. Ek het een oggend my gat afgeskrik toe ek wakker word. Want toe lyk die een helfde van Peet se gesig soos 'n rugbybal. Van een muskiet byt. Soms weet nie of dit 'n muskiet byt is en of 'n sakspinnekop jou gebyt het nie. Dit lyk dieselfde! Hahaha good luck vir ons kuiergaste die naweek. Almal dink mos ons grap net. This shit is real.
As ons in die Kaap warm gekry het het ons al die deure en vensters oopgemaak. Ahhh, vars see briesie. Hier maak jy alles toe. Kyk bo op daai muskiet se rug. Hy is ge-equip met spy gear. Hulle sny gaatjies in die net en sifdraad. Dan roep hy sy buddies en almal sneak in. So hier moet jy letterlik die deure en vensters toe maak. Een geluk van 'n klei huis is dat hy darem baie koeler is as jou gewone huis. Maar die bliksems gebruik dit tot hulle voordeel om hulle engins koel te hou. Hmf.
Party aande word jy in die gang wakker en jy weet nie hoe jy daar gekom het nie. Ek weet nou hoe...
Kannie deal nie! Wat anders moet mens dan nou doen. Dis 'n bliksemse epidemie en ek kannie glo dat die World Health Organisation nog nie oorlog verklaar het nie. Hulle weet seker nie hoe om hier te kom nie....
Nou is die stadskind se pen droog... Tot more liewe maters!!!
Wel wel wel, dis Maandag. Interessante naweek gehad? Jip, ons ook. Hier is mos never 'n dull moment. Snaaks, want elke dag by ons is eintlik dull. Maar Vrydag word ons behoorlik geseën omdat ons pelle kom kuier vir die naweek. Nou moet ek sê, dit was omtrent 'n kopkrapper vir my en Peet oor wat ons vir ons pelle gaan wys en waantoe ons hulle gaan vat, want regtig, hier is net mooi niks om te doen nie. Vrydag aand het ek 'n uitkak sessie gekry by my ma oor my blog. Diana was nie impressed nie. "Hoekom skryf jy nie 'n slag oor die mooi van die dorpie nie"?
"Maar ma, 'n blog is 'n publieke dagboek. Dis waar mens jou WARE gevoelens neerskryf vir ander om te lees. Hulle moet verstaan waar deur ons gaan elke dag". Ma:
Ma was nie impressed nie...
Ok, fair enough...
Um. Ok? MMMM... Dink hard... Sjoe... Hoekom is dit so moeilik vir pessimistiese ekke om iets mooi te sien... Diegene wat my ken, en goed ken, weet mos dat optimisme nie my sterkste punt is nie. Maar ter wille van Diana gaan ek nou my beste probeer... Ek sweer. Sonder negatiewe konnotasies...(Dankie tog vir Afrikaans spell checker...)
So 'n paar naweke terug het ons gehoor die ouetehuis hou bazaar. En baie mense weet dit seker nie van my nie maar ek is 'n sucker vir 'n lekker bazaar. Ek sien voor my poeding, oulike handwerk, mooi plantjies. Allerhande kak. Jy weet dis mos maar my tipe ding. So besluit ek en Peet om geldjies weg te bêre want dis atleast iets om hier te doen vir 'n slag. Daai Saterdag oggend staan ons nogal vroeg op (wel, met Heidi kan jy rerig nie laat slaap nie want elke oggend 5 uur kom gooi sy haar maer lyfie oor jou). Dollie ons op, in die kar, bazaar whoop whoop!!! Ok, redelik baie oumensies... Duh. Lekker boere musiek. Check. Koeldrank stalletjie... "Peet ekt nie vanoggend 'n grandpa gedrink nie...". "Cielie jy kan seker 1 uur sonder 'n fix gaan". Mmm, nie baie tafels nie. Nie soos ek bazaar ken nie, maar kom ons gee dit 'n try. Ek sien die lekkerste Cremora Tert... Ek sit my hande op die tert, keer die kwyl met my mou wat af drip... Ek steek my hand uit...
"Nee!!!" skree die ou tannietjie en slat my op die hand. "Dis nog nie 9 uur nie"!!! Maar tannie, almal om my koop al koek en muffins so dis mos al oop!? "Dis mense wat vroeg bestel het so sjoo"!
Hey, almal koop al poeding so ek kan ook!!! Ek loop na die vriendelike tannie. "Tannie, kan ek 'n bakkie poeding kry asseblief"? "Het jy bestel"? Dum dum duuuuummmmm...
Kwaad gaan sit ek op die sypaadjie en steek 'n sigaret. Peet wil weet waar is die goods? Niemand wil iets aan my verkoop nie!!! So ek sal nou maar wag tot 9 uur. Toe 9 uur aanbreek is ek soos 'n fire rocket na die Cremora tert tafel toe. In my gedagtes sien ek hoe ek 'n lekker koppie tee wegslaan en heerlik weglê aan my stukkie hemel. "Skuus Tannie", "skuustog"... Ek druk tot voor. MAAR DIE TAFEL IS LEEG!!! "Oopsie, jy is bietjie laat jong". "Kom probeer maar weer volgende jaar".
Terleurgesteld loop ek na die tannie by die aartappel tafel. "Twee sakkies aartappels asseblief". "Hierso my kind, twee sakkies vir jou". "O ja, en Tannie kon nie help om te sien hoe lus was jy vir daai Cremora tertjie nie... Hierso". EN SY GEE VIR MY DIE CREMORA TERT!!!!!!!!!! Nou dit was 'n mooi oomblik.
Nee ek grap net. Daar was geen Cremora tert nie. Maar sy het vir my die sakkies aartappels teen R10 'n sakkie gegee... Ek moet darem ook bynoem dat ons 8 kg Skaap gekoop het vir R400 en dat al die proceeds na die ouetehuis toe gegaan het. Awwww....
Nog 'n ding wat ek seker moet sê mooi is is al die creatures wat ons al hier gewaar het. Vandat ons hier bly sit ons vir 50 50 ore aan. Nou die dag het ek casual by die deur uitgewals en 'n hottentotsgod gesien (preying mantis vir die wat nie verstaan nie) so groot soos my skoen! Gewoonlik tel ek hulle op en sit hulle op my kop tot ek 'n suitable spot kry, maar die een het my bietjie geintimideer. Amper soos die muskiete, maar nog nie so erg soos hulle nie. O ja, hier is ons kit:
Impressive nê? En guess what. Dit werk nie!!!
Apart van die skerpioene wat ek al hier gesien het (iets wat ek eindelik nog nooit gesien het nie) is hier natuurlik baie van ons spinneagtige vriende... My hel, my eerste encounter met die gevreesde haarskeerder was in Vredendal toe ek onder 'n boom stop om my KFC pops te geniet in die koelte. Toe val iets uit die boom op my been... En toe ek weer sien toe staan ek op die stoep en skree tussen die bergies met 'n R20 in my hand vir die siel wat braaf genoeg is om die ding uit my kar te verwyder!!! Na ons eerste week hier het ek mos 'n verwelkomingsgeskenk gekry van ons deurskynende vriendjie, die sakspinnekop. 'n Lieflike liefdesbytjie... Maar toemaar, na 'n bakkie vrag van antibiotika was ek weer piekfyn.
Dan is hier al die voël spesies. Langes en kortes... Nee ek grap net. Hier is iets moois van die dorpie! As jy op die stoep sit en tee drink onder die Hibiscus boom en die Suikerbekkies kom drink ook tee uit die blommetjie uit, practically op jou skouer! En dan natuurlik as ons geseën word met donderweer. Dis impressive. Die lug verander in iets wat ek nog nooit in die Kaap gesien het nie. Die Kaap se donderweer is peanuts teen hierdie. En ek moet ook noem dat dit nogal mooi is om in die aande met Heidi te gaan stap en jy encounter dit in die straat agter jou...
So ja, ok, ek erken. Hier is seker mooi in die dorp. Die feit dat elke tweede huis 'n windpomp of 'n kokerboom het. Maar die stadskind eindig af met die volgende: there's no place like home. Die Kaap sal ALTYD huis bly.
Oor en uit. Tot more. Lekker lees ma. Ek hoop dis beter. So vol happiness vandag dat ek dit sommer opbring!
Nog 'n dag in Vanrhynsdorp.
Ons 137ste dag in Vanrhynsdorp om presies te wees. En ons populasie is minder!!! Hoekom? Jy sien, hier is 'n SNAAKSE ding wat hier gebeur as 'n oumensie ons verlaat in die ouetehuis. Mens sou dink die skinderbekke is te blaam vir die nuus verspreiding. Maar nee. Dis die kerk klok. Wat ek jou nou vertel is 'n ware storie. En dit gebeur (seker maar ongelukkig) op 'n daaglikse base. Elke keer as iemand in die ouetehuis sterf dan word die hele dorp genotify deur die kerk klok. True Story! Creepy nê! Ok, die klok lui obviously nie die presiese oomblik wat dit gebeur nie maar heelwat later. En jy weet dis die rede want hulle lui hom op 'n sekere manier... Ellendeling, ellendeling, ellendeling... Toe my pa die eerste keer vir ons kom kuier het het hy net gelag en gesê dit kannie wees nie. Toevallig sit ons toe daardie middag op die stoep en hy is besig om sy pyp te rook, toe die kerk klok begin met sy famous ellendeling, ellendeling, ellendeling, gevolg met die Staat lykswa. PUT THAT IN YOUR PIPE AND SMOKE IT!!!
Maar die plek is nie creepy net oor die kerk klok nie... Hier is veel ander onheil wat hier skuil... Soos bogenoemde van Hings en The Prince of Darkness, is elke klein dorpie ge-equip met sy eie legendes en mites, sy eie Urban Legends. En om te verduidelik moet mens eers die geskiedenis van die simpel plek verstaan.
Vanrhynsdorp sit in die hartjie van die Nama Karoo en was eers bekend as Troe-Troe, discovered in 1661 deur ons Europese vriende. In daai tyd het die San ook hier rondgehardloop soos mal hase. In 1751 het dit 'n volwaardige sendingpos geword. 'n Dude genaamd Hendrik van Rhijn het toe ook 'n potjie kom krap en nog sendingposte gebou in die omliggende areas. Hy het fame bereik toe hy die eerste Nederduitse Gereformeerde Kerk (NG, en gee en gee) hier gestig het en toe verander die naam na Vanrhynsdorp. Ta da!!! En hier het ek gedink dis waar die eerste van Rhijn tabak plantasie was...
Nou ja. Daar is nie 'n beter woord om dit te sê nie: dit spook dat dit kak! Ou dorp, ou geboue. Vir die van julle wat al hier verby gejaag het of gestop het om te piepie, aan jou linkerkant van die N7 bou hulle nou 'n MOERSE lodge, maar agter die lodge staan die original Roomse Kerk - dit was die sendingpos. Call me crazy maar ek dink daar gaan baie restless mense inboek by daai lodge, if you know what I mean...
Ons het self so 'n stelletjie afgetrap. En al het ek vir Peet al soveel keer verkeerd bewys, wil hy my nogsteeds nie glo nie. Die einste dag wat Dennis sy verskyning kom maak het, het Peet daai aand met Heidi gaan stap. Ek was maar hier in die kaya, besig om klere uit te pak in die kamer en dit was al heelwat verby skemer buite. En toe skielik hoor ek iets in die eetkamer. Nou moet julle weet, ons huis se uitleg is baie fucked up. Ek het dit gou vir julle geteken:
Sien jy nou watse kak het ek mee te doen! Dis weird dat daar 'n kamer uit die kombuis uit is maar apparantly het die ou mense dit so gebou in die ou dae omdat die vrouens al van vroeg doenig was in die kombuis. Arme oupa... So jy loop deur die sitkamer/eetkamer om by ons kamer te kom. Maar terug na die storie... Toe hoor ek 'n klingel geluid, soos 'n koppie wat in 'n piering neergesit word. En toe weer 'n lepeltjie wat val in koppie. Moerse tea party! Dis stoele wat skuif en mense wat gesels. Naturally toe ek om die draai loer was daar niks, maar in my kop was dit dit.
LOL. Natuurlik toe Peet en Heidi by die huis kom wou hy my nie glo nie, al het ek daar op die vloer gesit, gevries en spierwit. Maar dis nie al nie.
Ek was een Vrydag oggend doenig hier by die huis. Ook 'n bewolkte mis dag soos vandag. (Fok hoop nie ek jinx myself nie). En terwyl ek nog so by die kombuis tafel sit, oudergewoonte, met sigaret en beker tee, begin Heidi grom by die kamerdeur van die kamer uit die kombuis. Haar hare het kiertsregop op haar rug gestaan. En sy knor en grom. En maak nie saak wat ek doen nie, sy wil nie beweeg nie! Eventually staan ek toe op, loer om die draai maar sien net die crap wat Peet daar gedump het. Ons gebruik dit as ons pakstoor want hoe moet my gaste elke dag my skottelgoed aanskou op 'n nugter maag??? Anyway. Ek raak toe windgat en hou my lyf Ghost Hunter en vra, "wie is hier?" Ek draai toe om en loop terug kombuis toe toe die stem sê: DIS MY HUIS. Ek het my bietjies bietjies bekak man! Lunch tyd het Peet daar gesit en koffie drink, en 25 oor 12 sy bewinding gemaak dat my verbeelding te groot is en dat ek hulp nodig het. Pffffttt. Maar dit was steeds nie die einde nie want toe strip die dames hierbo seker hulle moer vir Peet. Jy sien, ek het al nagevors en gelees oor spoke en spoke wil acknowledge word. Hulle wil ook special voel man. Shame. Ek was daai aand op die punt om in te sluimer toe ons die krapperige voetstappe hoor in die gang. Klink soos lang naels wat oor die houtvloer sleep. "Peet, het jy dit gehoor? Hier is iemand in die fokken huis!". Kak man, sê hy, dis die hond. Ek sit toe my bedlampie aan en steek 'n sigaret, net om te sien Heidi lê vas aan die slaap langs die bed...
Ek het destyds vir Marie gevra, aangesien sy by die museum werk, of dit spook. En sy het nie gelag of eens 'n ooglid beweeg nie en het dadelik gesê ja. Sy het my toe deur ou tronk selle gevat, wat nog staan soos in daardie dae en my vertel van haar roomys spook. HUH?
Blykbaar trek die spook gereeld die roomys yskas se plug uit die muur uit en dan sit sy met duisende rande se vrot stock. Sy vertel toe dat sy een dag so gatvol was dat sy kameras geinstalleer het om te sien of dit nie die werkers is nie. Maar tot haar verbasing het die footage duidelik gewys hoe die plug homself uit die muur trek. Sy, wat meer balls as Mrs.Balls het, het toe gaan sit in die vertrek en die spook mooi gevra om sy kak te stop. En die spook het geluister, want van daar af het dit nog nooit weer gebeur nie.
Daarna het ek eendag 'n meisie ontmoet wat in die hotel werk wat my vertel het van die keer toe sy 'n au pair was hier in die dorp (Regtig? Hier is mense jonger as 80?). Sy het vertel dat sy en die kiddies al in die bed was toe die nare ding begin deure oopgooi het en al die komberse van hulle afgeruk het. Hulle het eventually in die pad opgeeindig voor die huis tot ma en pa tuisgekom het (fok weet wat daai twee gaan doen het want hier is fokkol om te doen nie). Daarna het sy nooit weer au pair werk gedoen nie.
Die dorp het ontsettend baie verlate geboue. My hel, 20 tree van my huis af staan die ou abandoned meisie koshuis. Drie verdieping gebou en al die vensters is uitgegooi. CREEPY shit. Elke keer as mens daar verby loop begin die hoendervleis so erg raak dat as Kentucky jou sien, is jy in die kak! Maar hoekom is dit so? Hoekom is hier so baie leë geboue en huise? En mense stel net nie belang om dit te koop en mooi te maak nie. As ek nou 'n Monopoly magnaat was het ek dit omskep in 'n ekstra ouetehuis want die ouetehuis is al plek wat 'n waglys het hier. My fok, sit sommer 'n afdak oor die hele dorp en dis die ouetehuis. Wala!!!
Nou ja, uit die stadskind se vingers, geniet jou naweek en mag dit 'n restless een wees... Hehehe
Ek het twee mense hier by wie ek kan gaan huil as die verlange te erg word. Kom ons noem haar Anna van die apteek en Marie van die museum. Anna en Marie is ook stadskinders wie se mans heenkome op die platteland kom soek het. Met ander woorde, prisoners soos ons. Stranded. Anna het gesê as ek nie vir Tafelberg uit my kop kan kry nie moet ek maar op haar skouer kom huil, en Marie is ons "go-to-girl". Marie was die girl wat gesê het waar om te gaan en waar om te bly. Waar om nie te krap nie want dit juk nooit daar nie. En ek kan jou waarborg dat jy hier jou fair share kry van kreature... Kom ons begin sommer by ons vriendelike bure. Reg op ons agterstoep...
Die dag wat ons getrek het was dit al redelik piknag donker toe ons hier by ons kaya gearriveer het. En soos ons goedjies afgelaai was het die mense om ons begin nader sluip soos diewe. Halleluja! Hier gebeur iets in die dorp!!! Dit het gelyk soos 'n scene uit Walking Dead. Oral waar jy kyk is walkers. Maar as jy dink dis erg... Die volgende oggend was ons in die kombuis doenig om die bokse uit te pak. Toe ek omdraai staan Dennis agter my. Sit so 10kg by die prentjie hierbo en maak die ogies skreefies (nou nie China skreefies nie). Ek was op die punt om hom te vra "hoe de donner kom jy in my huis in" toe hy my sommer voorspring en sê "ek het sommer oor die muur gespring om te kom kyk wat maak julle".
Muur? Het ons so iets? Daarna het Dennis begin uitpak. Ek wou weet of hy broers en susters het (want ek was teen die tyd bekommerd dat een dalk verskuil is in my shower of in my bed) waarop hy antwoord "ja tannie, een suster, maar sy is 15 en 'n hoer".
I kid you not!!! In die dae wat gevolg het het ons gereeld 'n klop aan die deur gekry. "Tannie my ma vra of ons 'n bulb kan leen" (WTF), "tannie, my ma vra vir 'n bietjie koeksoda". Maar toe trek ek die lyn toe sy ma vra vir 'n Grandpa. Nee hel, ek gaan nie more gelabel word as die dorp drugdealer nie!!! Maar toe begin dinge draai na die effense freaky kant toe hy my een Maandag inlig, terwyl ek die wasgoed ophang, van die volgende: Tannie, ek het tog gister lekker gekyk hoe slaap tannie in tannie se panty en my ma sê tannie het mooi panties. Daar het Peet dit heeltemal verloor en die klein bliksem gejaag! Nou weet ek waantoe al my prentjie panties verdwyn het. Ek moet sê dit is 'n kompliment en 'n klap in jou gesig op dieselfde tyd om te sien hoe jou panties wapper op iemand anders se wasgoedlyn...
Een middag het ek besluit om 'n piepie toets te gaan koop by Anna. "Ag hoe oulik" maan die tannie agter die toonbank. "Nuwe intrekkers en 'n nuwe intrekker oppad". Pffft. Haat jy nie net mense se optimisme oor iets waaroor jy totaal pessimisties is nie? Daarna stop ek sommer gou by die local kaffee vir 'n brood. Toe ek by die till kom wens die dame agter die toonbank my hartlik geluk toe. Geskok wou ek weet of ek iets gewen het? Nee mevrou, geluk met die baba!!! Ek het nog nie eers by die huis gekom om op die stokkie te piepie nie...
Almal weet dis waar. In 'n kleindorpie hardloop die skinderstories soos 'n veldbrand. Marie het ons mos gewaarsku in die begin. MOENIE BETROKKE RAAK NIE. WEES HARD. MENSE GAAN JOU MISBRUIK. Maar die apteek en die winkel is 15 tree van mekaar!!! Telkom was duidelik vinniger as ek!!! En terloops, die toets was 'n dud en na die 3rde een was dit negatief :)
Jy sien, in 'n klein dorpie het jy twee vyande. Die ou tannies en die kerk. In die plek se geval is dit die ou tannies, die kerk en die muskiete. (En terloops, ek het 'n versoek gekry om ons muskiet gear af te neem - ek sal dit op my volgende blog los). Die kerk is ook 'n storie vir more...
Ek het een more gestaan en huis skoonmaak en toe word dit tyd vir 'n smoke break. Ek sit lekker agteroor by die tafel, sigaretjie in die hand en Oros in die ander hand, toe ek hoor "fffffeeeeewwwwwww". Die hond roer 'n wenkbrou voordeur se kant toe... Ek kruip stadig gang af maar nou blok die donnerse sif deur ook my view. Nee, sukkel gou om sitkamer venster toe. "Ffffeeeeeeewwwww' hoor ek weer. Ek loer skelmpies uit by die venster. Hier sit 'n ou tannie op my stoep!!! Shit, 911? Dominee? Wie moet ek bel??? "Kan ek help tannie"? DIe ou plooi gesig kyk my stip. "Ag ek was oppad van die biblioteek af en toe lyk jou stoep vir my heerlik koel en toe is ek sommer moeg geloop". Effens deurmekaar vra ek of ek vir haar bietjie water kan bring? Sy antwoord toe "maak sommer tee jong, en nie in 'n koppie nie, in 'n beker, en dan kan jy my sommer by die huis gaan aflaai". Ek was stomgeslaan.
Tot more... uit die stadskind se pen. Of vingers...
En so, na vele versoeke, het ek toe uiteindelik besluit om te begin blog oor waar ek myself bevind. Ek is gestrand in vaal Vanrhynsdorp, populasie 1000 (of minder). Waar die fokkol knie hoog groei en die son jou asvaal brand. Die beste beskrywing wat ek seker al gekry het is dat ons van die hel geskei word met 'n sifdraad. Dis 100% korrek, en dan het jou sifdraad nog gate ook in...
Baie mense probeer om my moed te gee en stuur elke dag boodskappe van versterking, kop-hou en die "you can do this" toon... maar wat ek eintlik voor vra is boodskappe van Innige Simpatie. Jy sien, dit is nie maklik nie. Mense droom om op die platteland te kom bly. Die joys van wakker word met die geblêr van skape, die kekkel van hoenders en absolute stilte. Ek erken dat ek eens op 'n tyd ook so gevoel het. Maar na 26 jaar in die stad raak mens gewoond aan ambulanse, kar alarms, die gezoem van die verkeer, vliegtuie, selfs geweerskote. En dit klink snaaks maar ek mis dit. Party dae word dit so stil dat jou ore suis en dat jy amper die duiwel duidelik kan hoor op jou skouer. "Ja", argumenteer mense, "julle is veilig en julle kan slaap met oop deure en vensters". Ja seker, maar dan kry jy 'n erge intruder van vreeslike proporsies. Die muskiet. Kyk, oor muskiete kan ek boeke en boeke vol skryf. Op die oomblik is dit die ding wat my die grootste intimideer. Kan jy glo dat ietsie so klein 'n volwasse vrou kan intimideer? Elke aand suit ek en Peet op met ons gear. Ons plug ons blou liggie in, ons skakel Raid Liquid aan, ons steek Citronella kerse en wierook op, ons brand Tee Tree olie en dan gryp ons ons beste vriend - Zap Em Dead. Die elektriese tennis raket wat veronderstel is om enige ding, wel, dood te zap. Maar helaas herklaas, dit werk nie.
Die muskiete hier is 'n phenomena wat ek nooit sal verstaan nie. Jy sien, in die Kaap het Zap Em Dead hulle so geshock dat daar net as en stofwolkies oor was. Hier gaan lê hulle 'n bietjie, bou momentum op met hulle vlerkies en dan vlieg hulle verder. Dis verskriklik. Die fan help ook nie veel nie want hierdie muskiete is ge-equip met 1000 cc engines. Hulle zoem tot anders as in die Kaap!
Maar ja, terug na die storie... Op Facebook het my geliewe vriende en kennisse al afgelei dat ek nie baie opgewonde is oor my nuwe tuiste nie. Go figure. Ek moan elke dag oor die mense, die hitte, die onkundigheid. Die primitiwiteit (is dit ooit 'n woord?). Hier bel jy die munisipale jam lorrie as jou drain vol is. Daar is hulle bietjie meer tegnologies want jy kan swipe met elke pomp. Die huise is van klei en word nogsteeds so gebou. Jy kannie die ketel en die stoof saam aansit sonder om die hele straat se krag te trip nie (somtyds werk dit in tye van revenge). En dan besef mens hoe bederf ons werklik in die groot stad was. 24 uur apteke, McDonalds twee uur in die oggend, winkels wat oop is tot in die oggend ure. Baie baie bederf. En mens kom nou agter hoe for granted jy dit neem.
My laaste Facebook tirade was omdat niemand hier 'n goeie woord het vir Kapenaars nie. Jy word gelabel as 'n smart ass skelm. "Oe neeee, die Kaap is te rof! Ons harte sal dit noooiittt hou nie." (Wens ek kon die hele dorp oplaai en kyk of hul harte dit werklikwaar nie hou nie). Tot die bergies is van 'n ander kaliver. Jy maak die deur oop en voor jou staan 'n dronk bergie wat aan albei kosyne vashou en nogsteeds val oor sy eie voete. "Meneer, ek is so moeg geloep. Gee dan daar 'n lift na die Noord". Wel, na 26 jaar se streetwize gewoontes het ek al geleer dat dit beter is om nie te stry nie en die deur toe te gooi. Soms is hulle opdringerig en dan bring ek my wapen. Sien onder:
Jip, sy is meer akuraat as 'n haelgeweer.
Wel, die Kaap se dokters is goed genoeg. Ons hospitale is goed genoeg. Ons strande is lekker in die vakansietye om die stof af mee te was. En moenie ons malls weggooi nie... My kommentaar was te erg vir hulle om te verwerk en vir 'n slegte houding het ek my werk verloor. (Good riddance to you too!). True as Bob.
So nou is ek nie net gestrand in die plek nie... Ek het nie eers iets om te doen om te vergeet nie. Hence my blog.
Hoekom gaan julle dan nie terug nie, mag jy vra. Jy sien. Ek het iets geleer by iemand. Om te gaan is niks, dis die teruggaan. As Peet more vir my sê "bokkie pak jou goed, ons fokkof", dan hardloop ek my bene breek agter my koffers aan. Maar om te trek is duur. En dan pop 1000 vrae op: waar gaan ons bly? Wat gaan ons doen? Hoe kry ons ons goed in die Kaap? Ek begin al wonder of ek nie 'n fondsinsameling moet hou nie. Die Help Them Get Out fonds stig.
Elke keer as ek kyk na die dorpie kom Die Stem in my kop. "Oor ons vêr verlate vlaktes". En soveel mense het my al gevra "waar is die plek"? Tussen fokkol en nêrens is my antwoord. Duskant ombliksem. Hier is nie eers 'n mooi view nie. Niks om oor huistoe te skryf nie. Maar baie om oor te blog. Jy kan jouself nie eers troos met 'n bottel ietsie nie. Olof beloop teen R127 'n bottel. 'n Pakkie sigarette, en dis nou die cheapies, beloop teen R22 'n pakkie. Dus is dit seker die enigste plattelandse dorp met die minste alkoholiste. Eish wena. Ja sure, vleis is goedkoop. Want jy kan dit by jou buurman koop. Maar vleis maak nie die hart vol borrelende geluk nie. En drank en sigarette verdoof net effens maar dit maak nie die eina gesond nie. 'n Trippie Kaap toe beloop so R1000 net vir petrol. En dan ry jy nog met 'n kar wat lig is op petrol. En dis 'n ding wat mos donners duur is hier.
Nou ja, dit was skrywe een van die Sprokie van 'n Stadskind. Tot more... Of netnou...
